مشك برداشت كه سيـراب كند دريـا را            رفت تا تـشـنگي‌اش آب كـند دريـا را
آب روشن شد و عكس قمرافتاد در آب             ماه مي‌خواست كه مهتاب كند دريا را

تشنه مي‌خـواست ببـيند لب او را دريـا             پس ننـوشـيد كه سيـراب كند دريـا را

كوفه شد علقمه، شق القمری ديگر ديد             مـاه افـتـاد كه مـحـراب كـنـد دريا را
تا خجالت بكشد، سرخ شود چهـره آب             زخم مي‌خورد كه خوناب كند دريا را

ناگهان مـوج برآمد كه رسيد اقـيانـوس             تا در آغوش خودش خواب كند دريا را

آب مهــريـه گـــل بـود والا خـورشـيـد            درتوان داشت كه مرداب كند دريا را

روی دست تو نديـده است كسی دريا را            چون خدا خواست كه ناياب كند دريا را